Miesięcznik Społeczno-Kulturalny MUTUUS:
Nr 15, kwiecień 2018
Tylko twój głos łagodnie kołysze,
zapewnia spokój,
koi zbolałą duszę.
Utul mnie do snu
łagodnym tonem płytkich kołysanek
Nuć o wyśnionych szczęśliwościach,
o łatwym jutrze,
o łowcy złych snów.
Łaskocz mnie włosami.
Całuj mnie.
Tul.
Wielb.
Daj błogą wolność.
Napełnij słodkim słowem,
wypełnij spełnieniem.
Zadowól w naszej bajce.
Oszalej mnie.
Przelej we mnie swą miłość.
Tylko ten mój ton...
Zagłusza wyczekiwane kołysanki
i krwawo morduje tak dobrą rewolucję.
Potrafi brutalnie przerwać twe murmurando
i pogardliwie przypomnieć, że nie możesz tak mruczeć.
Nie jesteśmy razem i nie mogę tego oczekiwać.
Bo nie potrafię
przyznać się do miłości.
Utwór dostępny na licencji Creative Commons. Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0