Czas przedświąteczny oraz międzyświąteczny sprzyja refleksjom i życzeniom. Życzeniom tym tylko pomyślanym, ale też  tym wypowiedzianym. Ja  chciałabym skupić się na tych wypowiedzianych, bo w sumie umiejętność składania życzeń to niezła sztuka jest. Często spłycamy tę czynność, często upraszczamy słowa,  często mówimy ogólnikowo, zbyt często…a przecież to niezwykle ważne, aby składać innym życzenia i z zaangażowaniem słuchać życzeń, które kierowane są w naszą stronę.

Czy składanie życzeń ma wymiar edukacyjny? Czy składanie życzeń to ważny element  życia szkolnego i szczególny moment w życiu społeczności szkolnej?  Jestem przekonana, że tak. Ten czas to czas nieprzewidywalny, ponieważ atmosfery nie da się zaplanować. Ona się tworzy dzięki ludziom i momentom „tu i teraz”. Ten czas, to czas kontaktów międzyludzkich, budowania relacji, bycia razem, otwierania się na drugiego człowieka, uczenia się słuchania.

Ostatni szkolny dzień w roku spędzamy na wigilijkach klasowych. To dzień, w którym nigdzie nie musimy sie spieszyć – nie gonią nas dzwonki, nie goni nas program ani materiał. Najwspanialszym prezentem, jaki możemy w tym dniu podarować naszym uczniom i sobie to czas – czas dzięki któremu pozwolimy im na bycie razem inaczej niż zwykle, czas w którym pozwolimy, aby wybrzmiały wszystkie niewypowiedziane życzenia, czas w którym pokażemy, że jesteśmy dla siebie ważni i budowanie relacji, bycie razem, składanie sobie życzeń są istotnym elementem naszej szkolnej codzienności. Czas, w którym to uczniowie określa, że już czas pójścia do domu.
Czas, w którym namacalnym stanie się, że nikt nie powinien być sam… W tym dniu, my dorośli, możemy nauczyć naszych uczniów czegoś innego, niż zwykle – – jak ważny jest czas i uwaga poświęcana drugiemu człowiekowi, jak ważne miejsce w naszym życiu zajmują relacje międzyludzkie i jak ważne jest otwieranie serc na drugiego człowieka.

W tym roku współorganizowałam przedstawienie bożonarodzeniowe w szkole. Nie jestem wychowawcą, ale zostałam zaproszona na wigilijke klasową przez kolegę wychowawcę i jego trzecią klasę gimnazjum. Przyszłam spóźniona ze względu na obowiązki, jednak wtargnęłam w sam środek składania życzeń. Każdy z każdym, każdy uśmiechnięty, trzymający się za rękę lub przytulający i te wyowiadane na głos słowa w tle „życzę ci….” i te łzy w oczach…to niezapomniane chwile, chwile które na stale zapisują się we wspomnieniach. Wbrew pozorom, młodzież potrafi składać życzenia  i  wcale nie są to puste słowa, nie są to powierzchowne formułki. Każdy młody człowiek poświęcił mi chwilę, aby powiedzieć kilka zdań życzeń. ŻYCZEŃ, w których usłyszałam wiele dobrych, ciepłych słów i zaleceń na przyszłość: abym się nie zmieniała, abym nadal była taka spontaniczna i szalona (cokolwiek to znaczy), abym nie przestawała w nich wierzyć i przeć ich do przodu, bo dzięki temu wiedzą na czym stoją, abym sie zastanowiła nad wykładaniem na uniwerku (tak tak takie właśnie życzenia usłyszałam). Nie pozostałam im dłużna – moje życzenia dla nich również nie były ogólne, w końcu mogłam powiedzieć każdemu coś spersonalizowanego. To niesamowity moment w życiu klasy, szczególnie klasy, dla której jest to ostatnia wigilijka w tej szkole.
Ten dzień powinien należeć do uczniów – to moment, kiedy idą do ważnych dla siebie osób i chcą im to pokazać – to są inni uczniowie, ale też nauczyciele. To dzień bycia razem, wspólnego kolędowania, jedzenia i mówienia sobie tego, czego na co dzień nie wypowiadamy.
Ja w te wigilijkę usłyszałam wiele słów, których być może bym nie usłyszała jeśli nie weszłabym do trzeciej klasy… jakże ważnych słów …

Jak często stwarzamy sobie okazję, aby mówić sobie nawzajem ważne słowa w klasie szkolnej? Jak często dajemy sobie czas na bycie razem?
Życzę nam , abyśmy w tym nadchodzącym roku mieli czas na stwarzanie takich sytuacji, na budowanie relacji, na bycie z drugim człowiekiem, na składanie życzeń, na ich przyjmowanie, na bycie razem, tak po prostu…

Czas życzeń... by Marta Florkiewicz Borkowska is licensed under a Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe License.
W oparciu o utwór dostępny pod adresem http://www.superbelfrzy.edu.pl/edu-refleksje/zyczen-czas/